فلزات سنگین از عوامل آلاینده اصلی برای آبزیان به خصوص ماهیها هستند و از راههای مختلفی مانند پسابهای صنعتی، فاضلابهای شهری، کشاورزی و آلودگی هوا (باران) وارد محیطهای دریایی میشوند و میتوانند بر گونههای دریایی در سطوح مختلف زنجیره غذایی پیامدهایی داشته باشند. فلزات سنگین در محیطهای آبی میتوانند به صورت کلوئیدی، ذرهای (متصل به ذرات آلی و غیرآلی) و یا در فاز محلول (یونی، مولکولی و غیره) وجود داشته باشند (Connell and Miller 1984).